En dan zijn we opeens al weer aan de 4de week begonnen............

6 november 2016 - León, Spanje

En vandaag in Leon aangekomen, via o.a. Boadillo del Camino, Carrion de los Condes, Toraflos de lis Templatios, Sahagun en Reliegos. Ik ben begonnen op zo'n 920 km voor Santiago en nu heb ik nog zo'n 310 km voor de boeg. Oftewel, ik heb nu 610 km afgelegd en ben al dik over de helft!! Ik had met mijn Deense vrienden ( Susanne en Lars, zie eerdere foto's) dat we elkaar in een bepaalde Albergue weer zouden treffen, maar die bleek helaas onvindbaar, dus elkaar niet meer gezien! Helaas zo gaat dat soms. Ik had een prima overnachtingsasres net heerlijk Koreaans eten, gezellig met 3 Japanners gegeten. De volgende morgen begon met een lange en behoorlijk steile klim en omweg naar beneden ontmoette ik een 73 jarige gepensioneerde advocaat Tony uit Vermont die echt ontzettend goed en boeiend verhalen kon vertellen. Toen we stopten voor de lunch zat Susanne op het terras en dat was een gezellig weerzien! Lars was al vooruit gegaan Nasr het volgende overnachtingsadres, verschillende tempo's enzo. De volgende 2 dagen hebben wegezellig met z'n vieren gezellig gelopen, gelachen, gegeten en gepraat en dan komt toch weer dat onvermijdelijke moment van afscheid..... Blijft lastig maar het went om dan plotseling weer alleen te zijn en dan komender ook bijna automatisch weer nieuwe contacten. Nog even terug naar die ochtend voor ik Tony ontmoette. Ik was nog maar een kwartiertje onderweg toen ik langs een deur kwam waarop stond dat het een Stiltecentrum was en iedereen due de Stilte respecteerde meer dan welkom was om binnen te komen. Ondanks dat get lastig is o te stoppen als je eenmaal in beweging bent geb ik het toch gedaan. Binnen heerste een soort serene sfeer met mooie esoterische muziek die later overging in prachtig Gregoriaans gezang. Ik besloot er mij. Ochtendmeditatie te doen en tijdens deze diepe meditatie wa Aly opeens zo overduidelijk en voelbaar aanwezig! Echt een hele fijne en bijzondere ervaring waar ik zeer dankbaar voor ben! Ik merk wel dat het al lastiger begint te worden om de blog te updaten. I'm wil get heel graag doen, maar ben regelmatig laat binnen, of erg moe, of in goed gesprek met andere peregrinos, of het us erg druk en rumoerig in de albergue, of de WiFi hapert etc etc Maar we doen ons best, want ik waardeer jullie aandacht en medeleven en reacties zeer!! Nog even tot slot, want zometeen gaat het licht hier uit. Op de dag dat ik afscheid had genomen moest ik om 2 uur beslissen of ik daar zou blijven of er nog 17 km aan vast zoubplakjen  Ik had voor het laatste gekozen en dat bleek een eindeloze kaarsrechte gravelseizoen te zijn door niemandsland zonder km paaltjes! Het bleek een uitstekende oefening in geduld en doorzettingsvermogen te zijn! Net voordat het echt donker werd arriveerde ik in de albergue due gelukkig nog net open was.  Ik ben wel vaker moe geweest in mijn leven, maar zo mie kan Ik me niet herinneren! Wonder boven wonder ben je de volgende morgen dan toch weer in staat om te lopen!? 

Over 1  minuut gaan de lichten hier uit dus ik brei er een einde aan! 

Adios!!

Theo

Foto’s

20 Reacties

  1. Madeleine:
    6 november 2016
    Mooi Theo!!!
    Topper ben je. Liefs.
  2. Laura:
    6 november 2016
    Leuk Theo! Ook ik lees je verhalen met heel veel plezier.
    Liefs, Laura
  3. Margriet Groenenboom:
    7 november 2016
    Doorgaan met schrijven!
    Nog 310km lijkt nu een peulenschilletje!
    Zet hem op!
  4. Harry vd Nouweland:
    7 november 2016
    Hoi Theo, fijn dat Aly er ook is af en toe. En ja, het leven is hechten en loslaten. Als je dat kunt is alles wat je meemaakt prachtig. Mooie oefening zo'n tocht hè ? Denk aan je lijf hoor. 17 km aan je dagtocht plakken is niet niets. Lieve groet Harry
  5. Martin en Ciska:
    7 november 2016
    Hallo Theo,

    Respect hoor, even 17 km doorlopen......
    T zal bij jou nu ook kouder worden net als hier....
    T einde komt in zicht!
  6. Danny Verbeek:
    7 november 2016
    Het is iedere keer weer leuk om je ervaringen te lezen. Mooi dat er zulke fijne contacten met andere reizigers ontstaan. Respect dat je er nog 17 km bijpakt. Hou vol (heb ik overigens alle vertrouwen in) en tot snel.
    Danny
  7. Paul:
    7 november 2016
    Theo, ik volg je nu vanaf het begin en ik ben elke keer ontroerd en verrast door jouw belevenissen. Wat je ook hoopt te vinden, het zit in jezelf en daar ontmoet je het nu ook.
  8. Jaap O:
    7 november 2016
    Hoi Theo,
    Leuk dat je zoveel mensen tegenkomt.
    Ik herinner me ook een Tony, dat was een Sioux indiaan in de bus in Arizona, die ons geleerd heeft hoe je het woord sqauw uitspreekt!
    Groeten
    Jaap
  9. Annegien:
    7 november 2016
    Nou, Theo, ik vind je behoorlijk actief bloggen. Met al die mensen die komen en gaan lijkt het wel een voortdurende oefening in afscheid nemen, deze tocht.
    Liefs!
  10. Marina:
    7 november 2016
    Mooi dat Aly er soms zo duidelijk is.
  11. Myrene:
    7 november 2016
    Fijn om iedere keer je verhalen te lezen Theo.
    xxx
  12. Kathy wondergem:
    7 november 2016
    Wat is dat toch bijzonder Theo zo'n meditatie ervaring.
    We zien sneeuw in de krant bij Leon. Hoe is t echt voor je? Is er een beetje Door te komen?
  13. Kees Brinkman:
    7 november 2016
    Ik lees en herlees je verslagen. Er is veel herkenning met alles wat je ervaart. Goed dat je schrijft en doorgaat. Nog 300 km. Bedank wel het onderweg zijn, de rust, de stilte, de ontmoeting ios mooier dan het aankomen.
  14. Francien:
    7 november 2016
    Ha lieve Theo, geduld en uithoudingsvermogen is jou op je lijf geschreven, vandaar dat je deze weg zo standvastig volhoudt! Daar kunne velen n voorbeeld aan nemen. Dank je wel weer voor het mee mogen beleven, deze reis van je leven
    Dikke knuffel from me to you
  15. Annelies:
    7 november 2016
    Bewondering verwondering en respect
    Kanjer , wat ga je goed xx
  16. Thé en Trudy:
    7 november 2016
    Lieve Theo,

    Zoveel medereizigers zijn er op je pad en hoe bijzonder is het om mensen te ontmoeten vanuit de hele wereld die ook zo de mogelijkheid nemen om los te komen van alles.
    de stilte en de ingetogenheid zijn ook vaak de beste gidsen!
    Wat een stamina, neem vooral de tijd dadelijk om langzaam af te kicken, het lichaam is gewend geraakt aan het lopen!
    het belangrijkste is je tocht, de restmaak er geen zaak van!

    een goede innerlijke tocht en alle vitaliteit de komende dagen !
    Thé en Trudy
  17. Cees:
    7 november 2016
    Hoi mooi verhaal weer. Je maakt wat mee onderweg zo, heel mooi om te lezen. Succes met de volgende etappe
  18. Jenny van dijke:
    8 november 2016
    Wat n fantastisch verslag weer lieve Theo! Knap dat je ons toch elke x weer zo boeiend op de hoogt houdt!
    En wat bijzonder dat je Aly zo dicht bij je voelde! Nog maar n kleine 400 km. Geniet vooral! Liefs Jenny
  19. Bert:
    8 november 2016
    Theo, wat kan jij leuk schrijven !
    Ik heb nog nooit meer dan 10 km op een dag gelopen. Daarom des te meer bewondering voor jou.
    Je bent nu al zover dat ik zeker weet dat je de rest ook gaat halen.
    Denk tijdens het lopen maar eens na om een boek te schrijven als je weer thuis bent.
    Hou vol, en het allerbeste !
  20. Joke:
    9 november 2016
    fantastisch Theo kan het bijna niet bevatten zoveel kilometers en zoveel bijzondere ervaringen geweldig!!